Ten Miles training update twee, nu 2018 begonnen is werd het daar tijd voor! In mijn eerste update vertelde ik op het einde dat ik hopelijk in november de 10 kilometer zou aantikken en spoiler alert, dat deed ik! Maar dan ging het terug bergaf.. Ik neem je mee in mijn trainingen van november en december!

Aanloop naar de 10 km

In november liep ik 7 runs, wat minder is dan de 9 in oktober. Maar ik liep wel 10 kilometer! Mijn beste rondje was wel mijn laatste ‘lange duurloop’ voor de 10 kilometer, die liep ik aan een gemiddelde snelheid van 6’01” per kilometer. Een mooi tempo waarvan ik hoopte het te kunnen aanhouden vier dagen later.

Zoals je kan zien, is het me net niet gelukt om onder het uur te duiken met die 10 kilometer. Dat kan ook weer gelegen hebben aan het feit dat ik te weinig had gegeten voor de run. Ik zag nadien in mijn splits (= gemiddeld tempo per kilometer), dat ik het op kilometer 7 ontzettend moeilijk kreeg. Maar ik heb doorgezet, ben niet beginnen wandelen en was in ieder geval ongelofelijk fier op mezelf dat ik die magische tien kilometer heb gehaald!

Diezelfde avond was het Kristof zijn verjaardagsfeestje en de dag nadien vertrok ik naar Portugal!

Een serieuze dip…

Stijf van die 10 kilometer ben ik niet geweest, wat heel fijn was aangezien ik toch een paar uur in een ongemakkelijke vliegtuigstoel moest zitten ;-). In Portugal zag ik op de tweede dag mijn kans om een herstelloopje te doen! Bedoeling was om op een rustig tempo los te lopen en ik heb ervan GENOTEN! Het was uiteindelijk meer een challenge run met mezelf – bergop, bergaf, door de duinen, over het strand – maar zo leuk.

Bij thuiskomst profiteerde ik ook meteen van het feit dat we midden op de dag thuiskwamen én dat het zonnetje scheen. Ik ging voor de eerste training van mijn volgende schema, op de atletiekpiste in het park. Het schema bouwt op van 10 naar 21 kilometer en de eerste training was een ‘dribbeltraining‘. Dat is een intervaltraining, waarbij je in plaats van wandelen wel blijft lopen, maar op een héél traag tempo. Superleuk om te doen en best uitdagend!

En dan ben ik in een gat gevallen… Er kwam een last-minute opdracht binnen die een week lang al mijn vrije tijd opslorpte, de dagen werden korter, het werd buiten kouder en ik heb me laten gaan. Of niet laten gaan, ’t is maar hoe je het bekijkt ;-). En ik weet dat het allemaal flauwe excuses zijn om niet te lopen, want ik weet hoe goed ik me nadien altijd voel. Maar ik kreeg mezelf niet meer gemotiveerd…

En ik ben er nog niet uit

Waar ik in november nog best goed om de dag (of drie) ging lopen, ging het in december helemaal bergaf. Ik ben in december amper 4 keer gaan lopen, waarvan 3 allemaal in de laatste week. Sinds 25 december had ik precies terug de flow een beetje te pakken. We vertrokken de dag nadien voor een paar dagen naar de Ardennen, waar er veel gegeten en gedronken ging worden, dus ik wou de schade op voorhand al een beetje beperken 😉 In de Ardennen zelf trok ik nog een keer mijn schoenen aan en de laatste dag van 2017 liep ik ook nog 6 kilometer!

Maar dat was dan weer de laatste keer dat ik heb gelopen. Ik zit op het moment van schrijven, 4 januari, ziek in de zetel. Koortsig en keelpijn. Ze zeggen altijd dat je best nog mag lopen wanneer je ‘ziekte‘ boven de nek zit (hoofdpijn, snotneus,..) maar als het eronder zit (keelpijn, hoesten), je beter je rust kan pakken.

Dit weekend is een rustig weekend, dus ik ga mezelf deze dagen nog goed verzorgen. Veel theetjes, groenten, fruit en slapen. Dan hoop ik dit weekend nog eens een 8 kilometer te lopen om dan mijn schema weer op te pikken! Want die Ten Miles komen wel dichterbij nu 2018 is begonnen… En ik zou graag 10 kilometer onder de 60 minuten lopen!