Het wordt zwaar, ik ben moe en ik heb al gezegd dat ik het beu ben. Niet het zwanger zijn op zich, maar de fysieke ongemakken die er nu bij komen. En ik wil nog eens op mijn buik slapen!

Als ik mijn lichaam mag geloven zou het wel eens voor een van de dagen kunnen zijn, want een paar dingen waar ik ook last van had een paar dagen voor de bevalling van Felix, beginnen weer de kop op te steken.

Behalve één ding: John is mij nog niet o-ver-al aan het volgen. Bummer. Met Felix was dat achteraf echt heel duidelijk: de twee dagen voor m’n bevalling week John niet van mijn zijde. Hij ging zelfs mee naar het toilet. Maar dat is nu nog niet het geval dus ik zal toch nog wat geduld moeten hebben. 😉

Alle clichés zijn waar

Alle clichés over een tweede zwangerschap zijn waar. Het gaat nóg sneller en je bent er veel minder mee bezig. Waar ik met Felix braaf elke vier weken een zwangerschapsupdate online plaatste, ben ik blij dat ik nu toch aan drie blogjes ben geraakt. Waar ik met Felix elke dag – meerdere keren zelfs – mijn zwangerschapsappje checkte, doe ik dat nu misschien één keer per maand. Als het al zo veel is.

Ook fysiek is het zwaarder. Ik ben duidelijk niet in dezelfde shape als voor Felix. Kan ook niet natuurlijk, ik was net negen maanden bekomen van de vorige zwangerschap toen ik weer zwanger was. In het begin voelde ik daar weinig van, maar nu, tegen het einde wordt het zwaar.

Felix stapt, maar kan verder nog niet veel dingen zelfstandig – wat kei normaal is natuurlijk. Maar dat maakt wel dat Felix klaarmaken, schoenen aandoen, kleren aan- en uitdoen, in bad gaan,… allemaal extra uitdagingen zijn met een dikke buik 😅

Kristof heeft al veel van de zorg overgenomen, deed altijd al de ochtendshift met Felix en pakt nu ’s avonds ook vaker over. Op vrijdag is het mijn mamadag en komt mijn mama nu wat mee helpen met Felix en het huishouden. Ik kus mijn twee pollekes dat we zo goed omringd zijn!

“Je bent toch niet meer aan het werken hé?”

Op werkvlak is het ook een heel andere uitdaging deze zwangerschap. Toen ik zwanger was van Felix zat ik op een tijdelijke opdracht. Die liep gewoon af wanneer ik in zwangerschapsverlof ging en ik ging De Contentfabriek pas opstarten wanneer ik terug begon te werken. Ik kon dus echt alles afsluiten en moest vier maanden niets doen.

Nu staat mijn bedrijf er, heb ik klanten en lopende opdrachten en blijven er nieuwe aanvragen binnenkomen. Ik heb een paar weken geleden heel wat operationeel werk doorgegeven aan Merel, die het trouwens super goed doet.

Ik weet dat ik alles met een gerust hart aan haar kan overlaten en toch blijf ik maar ja zeggen tegen calls en kleinere opdrachten. ’t Is een verslaving ofzo… Dus sorry, gynaecoloog maar ik heb vandaag gelogen toen je vroeg of ik “toch al gestopt ben met werken”. Ik werk veel minder, telt dat ook?

Klaar voor de bevalling

Vandaag, 8 december, ben ik exact 38 weken zwanger en moest ik nog eens op controle. De baby weegt intussen 3,4 kilo en ik heb een afspraak om volgende week vrijdag in het ziekenhuis aan de monitor te gaan. Als ik die afspraak haal.

Ik ben er klaar voor, van mij mag het vannacht beginnen. Of morgen, of dit weekend. (niet zo) Stiekem hoop ik op 12/12/2020 te bevallen, gewoon voor de datum. Het zou niet alleen een mooie datum zijn, het zou ook willen zeggen dat ik tien dagen te vroeg beval, zoals bij Felix.

We zijn er in ieder geval klaar voor! De wieg staat beneden, mijn ziekenhuistas is klaar, er is opvang voor Felix. Ready when you are baby!