Zo, het is intussen 4 september. Felix is exact 8 weken vandaag en ik vond het tijd om jullie eens mee te nemen in mijn zomervakantie! Die begon ik nog zwanger, maar dat heeft niet lang geduurd. 😉 Kijk je mee wat er nog allemaal gebeurde deze vakantie?

Begin juli had ik nog een portretshoot met Ellen van Love and Light Photography zodat ik een paar professionele foto’s heb voor de lancering van Girltalk en De Contentfabriek. (Later meer daarover!) En ze kwamen ook onze nieuwe droogkast en wasmachine leveren. We hadden nog geen droogkast en ik vind het nu al onze beste aankoop van het jaar!

Mijn zus en schoonzus a.k.a. de twee meters van Felix kwamen helpen met de suikerbonen en het schrijven van de enveloppen. En ik deed het eerste babywasje in de nieuwe machine. Toen vond ik het nog schattig. 😉

Mijn laatste buikfoto met bordje, al wist ik dat toen nog niet. Ik ging Yana Smits van Girlsmode interviewen voor Girltalk! Leuke babbel gehad, binnenkort kan je het interview met haar lezen.

De dag voor mijn bevalling volgde John me echt o-ver-al. Ik mocht zelfs niet meer alleen naar het toilet.. Ik vond dat ik er goed uit zag, dus maakte nog een buikfoto. 😀 Ik mis mijn buik nu ik die foto’s zo terug zie!

9 juli maakten we met de vriendinnen nog een vervolgfoto, en maar goed ook want de dag erna was het zo ver! Mijn bevalling begon met m’n water dat ’s morgens brak; 10 dagen te vroeg dus Kristof moest even wat regelen op kantoor. 🙂

Aan de monitor in het ziekenhuis.. En dan was hij er! <3 Mijn hele bevallingsverhaal kan je ook op de blog lezen!

Mijn hartjes. De rechtse foto is van wanneer we thuiskwamen, dat gezichtje is toch om op te eten?

Buikfoto met baby. 😉 En op de rechtse foto zie je mij op mijn dieptepunt tijdens onze eerste week thuis. Zoals je in een vorige blog al kon lezen, moest Kristof door omstandigheden die eerste week gewoon meteen volledige – lange – dagen gaan werken. Terwijl het de bedoeling was dat hij halve dagen thuis zou zijn. Ik had nog veel last van mijn knip en hier was ik echt eventjes heel depressief en dat zie je op mijn gezicht. Ik besloot om toch even naar buiten te gaan voor wat frisse lucht en dat heeft toen goedgedaan.

Er komt veel op je af en het is normaal om verschillende emoties te voelen. Ik heb zeker op een roze wolk gezeten – soms nog – maar er waren evengoed dagen bij dat de wolk donker kleurde. En dat mag, al die gevoelens horen erbij en daar hoef je je niet schuldig over te voelen of voor te schamen. Als de wolk te dicht wordt, kan je terecht bij Wolk in mijn hoofd. Er moet wel over gepraat worden vind ik. Ik heb gelukkig eerlijke vriendinnen en mijn zus die me al vertelden dat het echt niet zo rozengeur en maneschijn is die eerste weken. En als je daar niet op voorbereid bent, kan je jezelf wel heel hard tegenkomen denk ik.

Gelukkig werd het beter naarmate mijn knip minder pijn deed, hier zie je mij voor de eerste keer weer op een terrasje met een homemade ice tea! En met de vriendinnen, want we zijn compleet.

We gingen meteen voor een heuse photoshoot van de baby’s en ik vind dat we dat eigenlijk elk jaar opnieuw moeten doen! Felix heeft in zijn jonge leven al twee hittegolven meegemaakt. Die warme dagen bleven we vooral lekker binnen, in ons appartement wordt het nooit warmer dan 24 graden dus prima te doen!

Wanneer mijn knip me geen parten meer speelde, probeerde ik elke dag voor een wandelingetje te gaan! En hier waren we aan de zee om Stefanie op te pikken. Een buggy op het strand is een prima workout, believe me.

In bad gaan is iets waar ik zelf heel hard van kan genieten, maar dat plezier heb ik precies niet doorgegeven aan mijn zoon. 😉 Badtijd is niet zijn favoriete activiteit, of toch vooral het afdrogen erna niet. Felix’ eerste tripje was er eentje naar de zee, waar we traditiegetrouw bij aankomst een ijsje gingen halen.

Veel gewandeld! De nachten daar waren niet zo leuk en Felix heeft er heel veel geweend. De buurvrouw aan zee is toevallig een vroedvrouw en die gaf de tip om druppeltjes probiotica te gaan halen omdat het misschien wel eens krampjes konden zijn. Zo gezegd, zo gedaan en dat hielp precies wel een beetje.

Ik kocht mijn eigen ‘push present‘: een naamketting met zijn geboortedatum op de achterkant.

Hoewel het iets beter ging, bleef Felix toch overstuur dus besloot ik naar de osteopaat te gaan. Zij voelde niet meteen een grote blokkade en toen ik zei dat hij 5 weken oud was, vertelde ze dat het waarschijnlijk zijn eerste sprongetje was. Ik nam thuis het boek Oei, ik groei erbij en dit stond erin: “Ouders zoeken naarstig naar een reden voor deze huilbuien. Ze proberen of hun baby honger heeft. Ze kijken of de luier loszit en verschonen hun baby, want hij zou weleens last kunnen hebben van een natte broek. Ze proberen hem te troosten en merken al snel dat dit in zo’n huilfase ook geen ‘makkie’ is. Voor veel ouders zijn die plotselinge verandering bij hun baby nieuw en akelig. Het maakt dat ze zich onzeker voelen en vaak zijn ouders ook bang dat hun baby iets mankeert. Dat hij pijn heeft en dat iets niet goed werkt in dat kleine lijfje. Sommige ouders lieten hun kindje onderzoeken door een arts. Toch waren deze baby’s gezond.” Ok, mega herkenbaar, net als àl de rest van het eerste sprongetje. Felix is nu 8 weken en zit midden in zijn tweede sprongetje. Nu weet ik dat en kan ik erop inspelen. Dus toekomstige mama’s: koop Oei, ik groei! Je zal er geen spijt van hebben.

Tante Stefanie ging koken op Chirokamp, dus stuurde Felix een briefje. De voetafdruk met vingerverf ging goed, het handje is meer een vuistje maar kom, ’t is de boodschap die telt hé. En wij hebben goed gelachen bij het maken ervan!

Shoppen met Felix, dat lukt dus ook. Kristof en zijn vennoot lieten ook professionele foto’s maken door Ellen!

Ik geef borstvoeding en ben beginnen afkolven om af en toe eens een flesje te geven zodat hij daar ook gewoon aan wordt. Ging zonder problemen binnen! Fiere mama. :p En ik ging een pannenkoek eten met een andere vriendin die intussen ook bevallen is.

Weet je nog dat interview met Yana dat ik begin juli had gedaan? In augustus vind ik éindelijk wat tijd (en zin, laat ons eerlijk zijn) om dat te beginnen uitwerken. Dat kolven is soms niet heel handig, maar het lukt. Ik ga nog een aparte post aan borstvoeding besteden, want ik heb er nog wel wat over te vertellen!

Cadeautje voor mama… Tip: schakel op tijd over naar een maatje groter van pampers, dan heb je minder accidentjes. Op controle bij de gynaecoloog en alles ziet er goed uit: ik mag terug sporten!

Ik ga in augustus nog eens eten met m’n vriendinnen en Kristof stelt voor dat ik de baby thuis laat. Ik ga dankbaar op het aanbod, haal voldoende moedermelk uit de vriezer en geniet van een glaasje (of twee) cava en het gezelschap van mijn vriendinnen. Het is de eerste keer buiten zonder Felix en het voelt goed! Terug thuis is de hubby gezelschapsspelletjes aan het spelen met een paar vrienden en ik sluit nog aan voor het laatste rondje Rummikub. Topavond!

John doet het heel goed sinds Felix er is en rechtgestaan is nog altijd plaats vergaan. Ik vond het wel een grappig zicht zo. :p Terug sporten, ik kijk ernaar uit maar besefte tijdens mijn eerste poging lopen dat ik echt wel betere sportbeha’s nodig heb. Ik had nooit echt grote borsten dus had er nooit last van. Dat is nu wel even anders 🙂 Bij Decathlon vond ik twee mooie en ondersteunende exemplaren! Ik kocht dan ook maar meteen een nieuw paar loop- en trainingsschoenen. Kwestie van mezelf te motiveren hé. 😉

Alles, maar dan ook alles met een baby is nieuw. Zo ook inpakken voor een weekje Ardennen. Kristof moest werken dus ik besloot woensdag al te vertrekken en Kristof kwam op vrijdagavond met mijn tante mee voor ons jaarlijks familieweekend. Ik had op voorhand stress: ik moest alleen de auto inladen en dan twee uur rijden met een hond en baby op de achterbank. Jikes. Mijn zus stelde voor om samen te rijden voor als ik zou moeten stoppen, maar dat had eigenlijk niet nodig geweest want alles is vlotjes gegaan! Een verdiend glaasje cava bij aankomst. 😀

Prachtig uitzicht, toch?

Felix en zijn waakhonden. 🙂 Felix heeft het in de Ardennen al bij al redelijk goed gedaan, ik heb één moeilijke nacht gehad en de nacht erna heeft mijn mama hem bij haar in bed genomen zodat ik eens een paar uur aan een stuk kon slapen. Heerlijk! Want Felix slaapt dan misschien wel 5 uur aan een stuk, hij maakt de hele tijd geluidjes, waardoor ik zelf wakker word.

En mijn mama nam de dag erna Felix mee langs de buggy-vriendelijke weg naar het café, zodat ik met de rest de langere wandeling kon mee doen! Mijn mama is de beste 🙂 En John is een schoothond.

Ik had in de Ardennen al het gevoel dat mijn baby gegroeid was, maar wanneer ik hem terug thuis zo in de wieg zie liggen weet ik het zeker. Hij wordt groot! En hij lacht! Is dat nu niet het schattigste dat je ooit hebt gezien? Voorlopig nog zonder geluid, ik kan niet wachten tot daar kreetjes bij komen… 😀

Poging tot foto’s maken voor de bedankkaartjes hihi, respect voor al die newborn fotografen want het is niet gemakkelijk! 😀

En wij hadden ons eerste uitje alleen sinds Felix! De trouw van goede vrienden, Felix ging mee naar de ceremonie en de receptie, die hij slapend heeft meegemaakt. Voor het dansfeest kwam Stefanie babysitten. Spannend! Felix deed het super, John heeft het uitgehangen… Kristof was bob en ik, ik ben september begonnen met een giga kater… Maar ik heb me rót geamuseerd!

Nu ik er zo op terugkijk was dit volgens mij mijn beste grote vakantie ooit. 🙂 Mijn zwangerschapsverlof is al in de helft, de dagen duren soms lang, maar de tijd vliegt…